Kennisportal
Kennisportal is een kennisplatform met een focus op de brede doelgroep Business en IT.

Iedereen heeft wat te verbergen

Beate Roessler is hoogleraar Wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam. Ze richt zich op ethiek en haar geschiedenis en haar onderzoek gaat onder andere over autonomie, gelijkheid en privacy. Beate Roessler zit in het bestuur van de Amsterdam Platform for Privacy Research (APPR) en maakt zich hard voor privacy vanuit ethisch-filosofisch perspectief. Beate schreef in 2001 het gezaghebbende boek ‘Der Wert des Privaten’ over het belang van en het recht op een privésfeer, dat iedereen volgens Roessler heeft. Ze gelooft dat privacy onontbeerlijk is voor een autonoom leven.

Tekst: Emmeke Bos, wetenschapsjournalist

Waarom is privacy belangrijk?

Beate Roessler is spreker tijdens het Doxis Seminar 2018‘Zonder privacy heb je geen vrijheid. Zonder die bescherming kun je niet kiezen hoe je wilt leven. Iedereen speelt verschillende rollen. Hoe je met je ouders omgaat, is anders dan hoe je met je vrienden omgaat. Het is niet goed als je je ouders, je baas én je vrienden op dezelfde manier behandelt. Maar op het internet raken die verschillende rollen veel meer door elkaar.’

Veel mensen zeggen dat ze niets te verbergen hebben. Wat vindt u daarvan?

‘Mensen die dat zeggen, hebben geen sociaal leven. Iedereen heeft wat te verbergen. Misschien wil je niet dat je baas je seksuele voorkeuren kent. Dat is niet slecht, dat is normaal. Andersom wil ik ook niet alles van iedereen weten. Kijk naar ons; ik hoef niet te weten of jij ruzie hebt met je moeder, want we hebben een werkrelatie. Was je een goede vriendin geweest dan had ik dat wel willen weten.’

Vroeger had je ook mensen die meer deelden dan anderen. Is dat enorm veranderd door internet?

‘Dat is waar, maar dan was het altijd nog iemand die het aan jou vertelde. Nu gaat een bericht in één klik de hele wereld rond.’

Wat vindt u daarvan?

‘Ik vind het prima dat mensen Instagram hebben, of Facebook. Maar je moet er wel nadenken over wat je wil delen. Er is niet per se een duidelijke grens tussen wat wel en niet oké is. Dat verandert steeds. Vroeger deelden we minder, nu meer. Het één is niet per se beter dan het ander.’

Ik zie op mijn eigen sociale media vooral mensen die hun hoogtepunten delen. Die mensen lijken er heel bewust van te zijn dat iedereen meekijkt.

‘Ja en dat vind ik ook vervelend. Die mensen voelen veel druk door de sociale media. Ze gebruiken het als een uithangbord, een visitekaartje. Ze hebben het gevoel dat ze constant leuke dingen moeten delen. Dat is niet immoreel, maar wel jammer. Iedereen wordt daardoor conventioneel. Mensen gaan zich normaler gedragen, behalve als excentriek zijn toevallig hun merk is.’

Want doordat je jezelf laat zien aan je vrienden én je familie én je collega’s, moet je wel normaal doen?

‘Ja, precies.’

Wat kunnen wij daartegen doen?

‘Je moet het erover hebben. Je moet je afvragen wat je wil delen, wat mensen van jou moeten weten. Zo ontdek je waar je grens ligt. Maar er is meer nodig dan maatschappelijk debat. We hebben ook regels nodig. Wanneer een supermarkt besluit al je boodschappen te registreren, moet de overheid ingrijpen. Dat stijgt boven het individu uit. Of neem Google, je kunt wel zeggen ‘ik stop met Google’, maar dat stopt Google nog niet.’